Prognozy wskazują, że w ciągu najbliższych lat liczba chorych na cukrzycę będzie systematycznie wzrastać. Obecnie na Mazowszu na cukrzycę leczy się ok. 250 tysięcy osób. Szacuje się natomiast, że około 750 tys. jest nią zagrożonych. Dzisiejsza konferencja ma na celu wymianę doświadczeń i prezentację aktualnego stanu badań dotyczących walki z cukrzycą pomiędzy lekarzami z Mazowsza i Regionu Sztokholmskiego.

16 marca br. w siedzibie Sejmiku Województwa Mazowieckiego odbyła się polsko-szwedzka konferencja „Jak zwiększyć skuteczność prewencji cukrzycy i jej powikłań w praktyce działań samorządowych”. Konferencja z udziałem lekarzy ze szpitali prowadzonych przez Samorząd Województwa Mazowieckiego oraz Region Sztokholmski jest możliwa dzięki porozumieniu zawartemu przez te regiony jeszcze w 2002 roku.

- Mazowsze to ponad 5 mln mieszkańców, z których aż 250 tys. leczy się na cukrzycę, a trzykrotnie większa liczba osób jest nią zagrożona. Dane te dobitnie pokazują, z jak poważnym problemem mamy do czynienia. Mam nadzieję, że bogatsi o doświadczenia naszych szwedzkich przyjaciół będziemy mogli jeszcze skuteczniej walczyć z tą trudna i niebezpieczną chorobą – podkreślił Marszałek Województwa Mazowieckiego, Adam Struzik.

Według statystyk prowadzonych przez WHO, w 2030 r liczba osób z cukrzycą wzrośnie na świecie do 380 milionów (obecnie wynosi ok. 250 mln).

Wskaźnik zachorowalności z powodu cukrzycy (wg WHO) w krajach regionu europejskiego wynosi od 3 do 6 proc. W Polsce jest to przeciętnie od 5 do 6 proc. (od 2 do 2,5 miliona osób). Co ważne, prawie połowa nie zdaje sobie sprawy z choroby, gdyż cukrzyca nie została jeszcze u nich zdiagnozowana. W skali światowej cukrzyca powoduje corocznie 3,2 miliona zgonów i należy do dziesięciu najważniejszych epidemiologicznych zagrożeń życia i zdrowia człowieka.

Zbyt późne rozpoznanie cukrzycy oraz jej nieskuteczne leczenie może spowodować rozwój dalszych powikłań tej choroby, szczególnie naczyniowych, będących przyczyną przedwczesnego inwalidztwa i zwiększonej umieralności. Rozwój powikłań cukrzycy bardzo wyraźnie zwiększa też koszty jej leczenia.

Intensyfikacja leczenia cukrzycy wiąże się ściśle z koniecznością rozwoju kadry medycznej. Niezbędne jest zatem zwiększenie dostępu lekarzy do specjalizacji w diabetologii, podjęcie planowej edukacji lekarzy opieki podstawowej, a także wprowadzenie kształcenia diabetologicznego w zakresie innych specjalizacji np. okulistycznej, neurologicznej, kardiologicznej oraz ustalenie specjalizacji diabetologicznej dla pielęgniarek i dietetyczek.

Włączenie się samorządów w propagowanie programów zmierzających do zmniejszenia skutków choroby staje się koniecznością, a podejmowanie działań na rzecz zmiany stylu życia, by zapobiec cukrzycy, przyjmuje wymiar społeczny.