Kalendarz
Kultura Wikingów w Muzeum Kurpiowskim
2007.01.26 00:00
Autor: Administrator, Wprowadzenie: Administrator
26 stycznia br. w Muzeum Kultury Kurpiowskiej w Ostrołęce o godzinie 14.00 odbędzie się otwarcie wystawy pod nazwą „Truso – wikińskie emporium”.
Na wystawie będą zaprezentowane rezultaty badań archeologicznych prowadzonych na terenie portu wikińskiego w Truso, położonego nad Jeziorem Drużno (okolice Janowa Pomorskiego i Elbląga). Nazwa Truso znana jest z IX z relacji anglosaskiego żeglarza Wulfstana.
Port Truso został odkryty w 1982 roku, była to typowa osada rzemieślniczo-handlowa. Prace wykopaliskowe prowadzone są tam do dnia dzisiejszego. Podczas badań archeolodzy zlokalizowali część rzemieślniczą, portowo-handlową i mieszkalną. Dzięki poszukiwaniom możliwe było odtworzenie zabudowy portu, osady oraz przedstawienie rekonstrukcji fragmentu wnętrza typowego długiego domu, charakterystycznego dla świata Wikingów. Rekonstrukcjom towarzyszą liczne, unikalne zabytki pochodzące z warsztatu bursztyniarskiego, złotniczego, kowalskiego, szklarskiego i rogowniczego. Znaleziska licznych monet, odważników, fragmentów wag, a także przedmiotów importowanych z innych ośrodków europejskich ilustrują skalę intensywności wymiany handlowej.
Prezentowane zabytki i rekonstrukcje pochodzą ze zbiorów Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie, Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu i Muzeum Archeologicznego w Biskupinie.
Na wystawie będą zaprezentowane rezultaty badań archeologicznych prowadzonych na terenie portu wikińskiego w Truso, położonego nad Jeziorem Drużno (okolice Janowa Pomorskiego i Elbląga). Nazwa Truso znana jest z IX z relacji anglosaskiego żeglarza Wulfstana.
Port Truso został odkryty w 1982 roku, była to typowa osada rzemieślniczo-handlowa. Prace wykopaliskowe prowadzone są tam do dnia dzisiejszego. Podczas badań archeolodzy zlokalizowali część rzemieślniczą, portowo-handlową i mieszkalną. Dzięki poszukiwaniom możliwe było odtworzenie zabudowy portu, osady oraz przedstawienie rekonstrukcji fragmentu wnętrza typowego długiego domu, charakterystycznego dla świata Wikingów. Rekonstrukcjom towarzyszą liczne, unikalne zabytki pochodzące z warsztatu bursztyniarskiego, złotniczego, kowalskiego, szklarskiego i rogowniczego. Znaleziska licznych monet, odważników, fragmentów wag, a także przedmiotów importowanych z innych ośrodków europejskich ilustrują skalę intensywności wymiany handlowej.
Prezentowane zabytki i rekonstrukcje pochodzą ze zbiorów Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie, Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Elblągu i Muzeum Archeologicznego w Biskupinie.
Liczba wyświetleń: 218
powrótSzanowni Państwo, jeżeli opublikowany artykuł nie jest prawidłowo odczytany przez czytnik ekranu, prosimy o przesłanie uwag do artykułu wraz z podaniem linka do informacji, której dotyczy pytanie. Postaramy się udostępnić bardziej czytelny plik.