1, 2 i 3 maja, godz. 18.00 w Warszawskiej Operze Kameralnej

www.operakameralna.pl

„Nowy Don Kiszot” Aleksandra Fredry z muzyką Stanisława Moniuszki nie był wykonany za jego życia. Pierwszy raz krotochwilę Fredry z „oryginalną” – jak pisano – muzyką Moniuszki, pod kierownictwem muzycznym Stefana Sutkowskiego, zaprezentowano 2 lipca 1966 r. na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Dla Warszawskiej Opery Kameralnej wystawienie tego dzieła w pierwszą rocznicę odejścia współzałożyciela instytucji, Stefana Sutkowskiego, nabiera wymiaru symbolicznego. Oto dzieło, które pierwszy raz usłyszał świat za jego sprawą, trafia na scenę instytucji, której szefował ponad pół wieku.  Gdyby ktoś chciał szukać praźródeł musicalu w wydaniu polskim, koniecznie musi obejrzeć i posłuchać właśnie tej krotochwili w trzech aktach. Operę „Nowy Don Kiszot, czyli sto szaleństw” Moniuszko skomponował, gdy miał niespełna 23 lata. Choć dzieło tworzył niezwykle młody człowiek, słychać w nim to, co niebawem miało zachwycić cały świat opery, bowiem wczesna krotochwila jest zwiastunem takich pomnikowych jego oper jak „Flis”, „Verbum nobile” czy Straszny dwór”. Fabuła Aleksandra Fredry do „Nowego Don Kiszota”, na której oparte jest dzieło Moniuszki, predysponuje je do plastycznego przemieszczania akcji w czasie, dopasowywania do realiów teraźniejszości. Cóż, ludzkie przywary są nieśmiertelne a muzyka Moniuszki ponadczasowa. „Nowy Don Kiszot, czyli sto szaleństw” na podstawie krotochwili Aleksandra Fredry – inscenizacja i reżyseria: Roberto Skolmowski; kierownictwo muzyczne, dyrygent: Stanisław Rybarczyk; choreografia: Elżbieta Lejman-Krzysztyniak; scenografia: Małgorzata Słoniowska. Obsada: Kasztelan – Maciej Krzysztyniak, Karol, syn Kasztelana – Marek Belko, Zofia, synowica – Agata Chodorek, Mateusz Sędziłko, burmistrz bliskiego miasteczka – Szymon Gąsiorowski, Michał, służący Karola – Mikołaj Bońkowski, Jakub, stary sługa Kasztelana – Piotr Łykowski, Boruta, leśniczy i karczmarz w dobrach Kasztelana – Maciej Łykowski, Małgorzata, jego żona – Anna Grycan, Kmotr, stróż karczemny – Michał Ziemak, Wójt – Bogdan Makal, inwalida – Tomasz Łykowski, w roli Konia Rosynanta: Piotr Danieluk. Muzyka: Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej „Musicae Antiquae Collegium Varsoviense”.