5 lipca–8 sierpnia w Galerii Test w Warszawie

www.mik.waw.pl

Mazowiecki Instytut Kultury zaprasza do Galerii Test (ul. Marszałkowska 34/50 w Warszawie) na wystawę rzeźbiarza, malarza i pedagoga Stanisława Horno-Popławskiego. Artysta urodził się 14 lipca 1902 r. w Kutaisi w Gruzji, zmarł 6 lipca 1997 r. w Sopocie. Należał do najbardziej utalentowanych rzeźbiarzy polskich XX w. Studiował Rzeźbę w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u prof. Tadeusza Breyera. W latach 1932–1939  prowadził zajęcia z rzeźbiarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W czasie II wojny światowej znalazł się w Oflagu II C Woldenberg. Po wojnie wykładał w Białymstoku, Toruniu i Gdańsku (gdzie w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w latach 1949–1950 i 1956–1960 był dziekanem Wydziału Rzeźby). W ostatnich latach życia artysta odchodził od klasyki w stronę kompozycji z nieznacznie tylko obrobionych polnych kamieni. Najważniejsze prace: pomnik biskupa Władysława Bandurskiego w Wilnie (1938), rzeźba Praczki w Białymstoku (1938), pomnik Adama Mickiewicza przed Pałacem Kultury i Nauki w Warszawie (1955), pomnik Henryka Sienkiewicza w Bydgoszczy (1968), pomnik Marii Konopnickiej w Kaliszu (1969), pomnik Karola Szymanowskiego w Słupsku (1972).  Życiorys Stanisława Horno-Popławskiego to historia ukazująca, jak można ewoluować w rzeźbie od klasycyzmu, przez realizm, po intrygującą abstrakcję. Artysta nie zabiegał o popularność, nie chodził nawet na swoje wystawy, nie zabiegał o stanowiska i nagrody, nie zapisał się nigdy do partii. Był człowiekiem bardzo skromnym. Nagabywany odpowiadał, że jego praca wymaga skupienia i ciszy. Zmarł w lipcu 1997 r. Jakby wiedząc, że odchodzi – poprosił o szampana, po czym udał się na drzemkę. Ostatnią. Na nagrobku widnieje napis: „Słowa są kamieniami, a dusza ogrodem. Jaki ogród ułożysz z kamieni?”.