8 marca 2019 r., godz.15.00 do 28 kwietnia 2019 r.

MCSW „Elektrownia” ul. Kopernika 1 w Radomiu

www.elektrownia.art.pl

Wystawa w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu zatytułowana „Geometria i piękno” stanowi podsumowanie XXXVI Międzynarodowego Pleneru dla Artystów Posługujących się Językiem Geometrii, który w dniach 10-19 września odbył się w Domu Pracy twórczej w Radziejowicach. Prezentacja jest okazją do bliższego przyjrzenia się różnorodności postaw współczesnych artystów, odwołujących się w swojej twórczości do nurtu określanego szeroko jako geometryczny.

Historia plenerów, których inicjatorką i organizatorką jest Bożena Kowalska, sięga 1983 roku.  Odbywały się one kolejno w Białowieży, Okunince, Orońsku a od 2019 roku w Radziejowicach. Ich efektem było stworzenie trzech kolekcji abstrakcji geometrycznej: w Muzeum Okręgowym w Chełmie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku oraz Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu. Powstały w Elektrowni zbiór liczy obecnie 477 prace, wśród których znajdują się obiekty przestrzenne, malarskie, rysunki i grafiki.

W ubiegłorocznym spotkaniu wzięło udział 51 artystów z ośmiu krajów: Austrii, Hiszpanii, Niemiec, Szwajcarii, Szwecji, USA, Węgier oraz Polski. Hasłem przewodnim pleneru było „Piękno w geometrii”. Wokół tego zagadnienia skoncentrowane były towarzyszące wydarzeniu wykłady i dyskusje.

Bożena Kowalska we wstępie do katalogu wystawy pisze: Większość artystów pytanych na tegorocznym plenerze o piękno i geometrię opowiada się za przekazywaniem przez ich sztukę istotnych treści. Jest to zrozumiałe z punktu widzenia idei spotkań plenerowych, w których nazwie występuje pojęcie języka geometrii, co ma podkreślać, że nie chodzi tu o geometrię jako formę. Stąd sformułowanie twórców, jak np. „Piękno w geometrii w kontekście jedynie estetycznym (formalnym) nie jest moim założeniem. Istotna jest dla mnie koncepcja i myśl, które artysta określa jako forma.” Albo: „zachowując reguły geometrycznej formy można jednak kształtować jej sensy stosownie do potrzeb. Tak powstaje drugi, ‘nadrzędny’ poziom przekazu.” Czy: „Piękno w geometrii oznacza w moim przekonaniu przede wszystkim możliwość odkrywania logosu, czyli zasady porządkującej świat. To rozumienie nie zamyka piękna w kategoriach estetycznych.” Albo wreszcie: „Geometria jest zawsze piękna i tu czai się pułapka łatwości generowania piękna. Jedynie zamysł, koncept, rodzaj duchowego funkcjonalizmu nadaje formalnym zabawom wyższy sens.”

Rok 2018 zamyka historię organizowanych przez Bożenę Kowalską spotkań dla reprezentantów nurtu geometrycznego w sztuce. Według zapowiedzi tej krytyczki i historyczki sztuki, ubiegłoroczny plener odbył się po raz ostatni.

Artyści biorący udział w wystawie: Serena Amrein, Barna Benedek, Tamara Berdowska, Gerhard Birkhofer, Sławomir Brzoska, Dominique Chapuis, Daniel Cybulski, Mateusz Dąbrowski, Nikola Dimitrov, Tomasz Domański, Rita Ernst, Andrzej Gieraga, Ryszard Gieryszewski, Ingo Glass, Eugenia Gortchakova, Dorota Grynczel, Istvan Haasz, Karolina Hałatek, Gerhard Hotter, Karolina Jaklewicz, Jerzy Kałucki, Małgorzata Karpowicz, Krzysztof Klimek, Mieczysław Knut, Jo Khun, Wojciech Leder, Łukasz Leszczyński, Anders Liden. Josef Linschinger, Ryszard Ługowski, Sławomir Marzec, Michał Misiak, Dariusz Mlącki, Paweł Mostowski, Andrzej Jakub Olejniczak, Leszek Oprządek, Jan Pamuła, Otto Reitsperger, Jaume Rocamora, Reinhard Roy, Tomasz Saciłowski, Grzegorz Sztabiński, Urszula Ślusarczyk, Norbert Thomas, Jerzy Treliński, Anna Alicja Trochim, Małgorzata Turewicz-Lafranchi, Martin Vosswinkel, Tadeusz Gustaw Wiktor, Mieczysław Wiśniewski, Olga Zabroń.