Obowiązek posiadania zabezpieczenia finansowego przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych wynika z art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, który stanowi, że przedsiębiorca ma zapewnić klientom na wypadek swojej niewypłacalności:

- pokrycie kosztów powrotu klientów z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu z imprezy turystycznej,

- zwrot wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną,

- zwrot części wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną, odpowiadającą części imprezy turystycznej, która nie została zrealizowana, poprzez  zawarcie umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej lub umowy ubezpieczenia na rzecz klientów lub przyjmowanie wpłat klientów wyłącznie na rachunek powierniczy, jeżeli wykonuje usługi turystyczne wyłącznie na terenie kraju i złoży marszałkowi województwa oświadczenie o przyjmowaniu wpłat na rachunek powierniczy.

Obecnie wysokość sum gwarancyjnych określają rozporządzenia Ministra Finansów:

- z dnia 19 kwietnia 2013 r. w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej wymaganej w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 511),

- z dnia 22 kwietnia 2013 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia na rzecz klientów w związku z działalnością wykonywaną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 510).

Marszałek województwa pełni rolę beneficjenta gwarancji, który:

- wydaje dyspozycję wypłaty zaliczki z umowy gwarancji na pokrycie kosztów powrotu klientów do kraju,

- występuje do ubezpieczyciela, który wystawił umowę gwarancji na rzecz biura podróży, w imieniu wszystkich klientów zgłaszających roszczenia z tytułu umów niezrealizowanych lub przerwanych w związku z niewypłacalnością przedsiębiorcy z dyspozycją wypłaty środków z gwarancji.  

Marszałek województwa jako beneficjent gwarancji dysponuje wyłącznie środkami do wysokości sumy gwarancji. Nie odpowiada za sytuacje, gdy roszczenia przekroczą tę sumę.

W przypadku niewystarczającej sumy gwarancji, w pierwszej kolejności będą pokrywane koszty powrotu poszkodowanych klientów do kraju, a wypłaty będą obniżane proporcjonalnie do wysokości pozostałej kwoty.

Wyliczenie kwot należnych poszkodowanym klientom oraz prawidłowe rozliczenie środków z umowy gwarancji należy do gwaranta, który wystawił umowę gwarancji na rzecz organizatora turystyki i pośrednika turystycznego.