Dlaczego powstał „Informator dla Beneficjentów RPO WM 2007-2013 – realizacja przedsięwzięć inwestycyjnych mogących znacząco oddziaływać na obszary Natura 2000” ?

Zagrożeniem dla prawidłowego wdrażania założeń Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2007-2013, a poprzez to nie osiągnięcie celów zakładanych w Programie, może być m.in. realizacja przedsięwzięć, dla których przebieg procesu akceptacji pozostawał będzie w niezgodności z normami unijnymi. Szczególnie ważne w kontekście przyszłej realizacji zadań infrastrukturalnych objętych możliwością dofinansowania w ramach EFRR, jest przemyślane i poprzedzone analizami odniesienie się Beneficjentów w procesie podejmowania decyzji o złożeniu wniosku do aspektu realizacji przedsięwzięcia w powiązaniu z jakąkolwiek prawdopodobną ingerencją w środowisko przyrodnicze.

Dlatego też, wskazaniem do przygotowania „Informatora dla Beneficjentów RPO WM 2007-2013 – realizacja przedsięwzięć inwestycyjnych mogących znacząco oddziaływać na obszary Natura 2000”, było ujęcie w przystępny sposób w jednym, ogólnodostępnym opracowaniu informacji, które ułatwiłyby Beneficjentom zrozumienie idei powołania obszarów Natura 2000 oraz przybliżenie procedur, jakie są wymagane przy realizacji przedsięwzięć na terenie, bądź w sąsiedztwie tych obszarów.

Przygotowaniu ww. dokumentu przyświecało ukierunkowanie starań potencjalnych Beneficjentów RPO WM 2007-2013 ku gruntownemu rozważeniu rodzaju i lokalizacji przedsięwzięć o charakterze inwestycyjnym, już na bardzo wczesnym etapie decyzyjnym. Przygotowywaniu wniosku poprzedzonego decyzją o przystąpieniu do właściwych procedur aplikacyjnych w ramach RPO WM, winno towarzyszyć odniesienie się Beneficjentów do zagadnień związanych z ochroną obszarów Natura 2000. Wymóg ochrony tych obszarów wynika bezpośrednio z delegacji zapisanych w prawie WE - Dyrektywie Siedliskowej i Dyrektywie Ptasiej. Charakter tych formy ochrony przyrody wymaga zarówno od potencjalnych Beneficjentów, jak i od osób prowadzących proces kwalifikacji wniosków i organów odpowiedzialnych za procedury OOŚ, podejmowania decyzji nie pozostających w sprzeczności z ww. dyrektywami.