Od wielu stuleci kiełbasa wykonywana z wieprzowiny, była ozdobą wielkanocnego stołu we wszystkich polskich domach. W przeszłości spożywana była tylko w czasie ważniejszych świąt kościelnych i uroczystości rodzinnych.

W szlacheckiej kuchni staropolskiej XVIII wieku kiełbasy wyrabiano według 24 receptur, wśród których była kiełbasa jałowcowa. Gospodynie wykonywały kiełbasy w domach metodą tradycyjną, według prostych i sprawdzonych metod oraz przekazywanych z pokolenia na pokolenie receptur. Podstawowym surowcem do wyrobu kiełbasy była siekana ręcznie lub mielona wieprzowina odpowiednio przyprawiana oraz naturalne jelita.

Wędzenie kiełbasy odbywało się w kominach lub prostych wędzarniach, w dymie z palonego drewna, a w przypadku kiełbasy jałowcowej w dymie jałowcowym. Wytwarzanie kiełbasy nadbużańskiej jałowcowej suchej na podstawie zachowanej historycznej już receptury oraz w niezmieniony od wieków sposób jest przykładem zachowania wspaniałej tradycji, a także jednym z elementów obyczajowości ludności zamieszkującej tereny nadbużańskie.

Adres:
Małgorzata i Tadeusz Dąbrowscy Gospodarstwo ekologiczne
Hołowiecki 66b
08-331 Sabnie
Nr tel. 503 38 39 82; (025) 787 42 34