Na wsi Polski środkowej w XIX w. utrzymywano dużo inwentarza żywego „kur, gęsi, kaczek, indyków (...) hodowane zwierzęta i drób zaspokajały w całości niskie wymagania konsumpcyjne” (T. Sobczak „Konsumpcja żywnościowa chłopska w królestwie Polskim w 2 połowie XIX i w początkach XX w” warszawa, 1986).

„Drobiu chowano dość dużo; spożywano zwłaszcza kury (...) W wypadkach (...) choroby, ewentualnie w pierwszym etapie rekonwalescencji przygotowywano specjalną dietę. Podstawą był rosół i mięso z kurczaka lub kury” (B. Baranowski ”Życie codzienne wsi między Wartą a Pilicą w XIX w.” Warszawa 1969) „Jadło weselne było (...) obfite, dość urozmaicone. W XIX w. podawano na stół mięso wołowe, drób, flaki,”(J.P. Dekowski „Z badań nad pożywieniem ludu łęczyckiego” w Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi Seria Etnograficzna nr 8 Łódź 1964) Wśród kur hodowanych w Polsce przeważał typ zbliżony do kur wybrzeży morza Śródziemnego. W początkach XX w „doceniając wartość wspomnianych kur, polscy hodowcy wyprodukowali na tem podłożu rasy krajowe, do których w pierwszym rzędzie należą zielononóżki polskie(...) Zielononóżki są rasą miejscową polską” (M. Trybulski „Kury, pochodzenie, rasy, hodowla”  Warszawa 1925s.38-40). W okresie między wojennym w Radziwiłłowie zielononóżki były hodowane powszechnie. Przed wojną wspomina babcia właściciela gospodarstwa rolnego w gospodarstwie moich rodziców, a później i w moim własnym przeważały kury zielononóżki. Kura zielononóżka kuropatwiana rodzima rasa kur polskich jest przystosowana do chowu w warunkach naturalnych. Nie nadaje się do chowu w zamkniętych pomieszczeniach. Tuszki kur zielononóżek jak wykazały badania charakteryzują się „najmniejszym otłuszczeniem tuszki oraz najniższą zawartością tłuszczu surowego(...) w porównaniu do innych ras kur”(„Zielononóżka kuropatwiana rodzima rasa kur w gospodarstwach wiejskich” Wrocław 2003) Od kilku lat kury te są hodowane w gospodarstwie rolnymw Radziwiłłowie znajdującym się na terenach Mazowsza objętych ochroną ekologiczną, wolnych od zanieczyszczeń. Mają zapewnioną swobodę ruchu w zagrodach wyposażonych wybiegi i pastwiska obsiewane mieszanką roślin motylkowych takich jak koniczyna, lucerna, łubin, wyka, krwawnik. Na terenie pastwiska na jednego dorosłego ptaka przypada od 10 do 20 m². W obrębie pastwiska kury mogą się swobodnie poruszać wybierając najlepsze dla siebie pożywienie. Korzystając z ruchu na świeżym powietrzu, kury te wytwarzają mięśnie, w związku z czym mięso charakteryzuje się niezwykłymi walorami smakowymi. Kury karmione są wyłącznie naturalnymi paszami: otrębami pszennymi, ziarnami, ziemniakami, burakami, zielonkami itp.

Tradycja dietetyczna przypisuje szczególne walory mięsu z kur zielononóżek kuropatwianych.  Poglądy te traktowane były jako racjonalne przez intendenturę pałacu Radziwiłłów w Nieborowie. Są tak samo traktowane współcześnie przez klientów „ustawiających się w kolejkę” po tuszki tego drobiu w Radziwiłłowie.

Gospodarstwo rolne Violetty i Dariusza Marcinowskich

Radziwiłłów Mazowiecki

ul. Topolowa 3

Tel.  46 831 81 99

 693 148 729

Fax: 46 831 81 99

E-mail: