W Polsce perliczki hodowane są od dawna „głównie, jako uzupełnienie innych gatunków ptactwa domowego”(M. Trybulski „Gospodarski chów ptactwa domowego” Warszawa - Kraków, 1948). Do Europy trafiły z Afryki w XV wieku. Przed wojną, jak wspominają mieszkańcy Grabiny Radziwiłłowskiej oraz okolicznych wsi, niewielkie ( 15 - 20 sztuk) stada perliczek spotykało się prawie w każdym gospodarstwie. Ich powszechne występowanie było związane z niskimi kosztami utrzymania, gdyż dużą część pożywienia zdobywają samodzielnie.

Grabina Radziwiłłowska, znajdująca się na terenie Bolimowskiego Parku Krajobrazowego, to idealne miejsce dla chowu perliczek. Obszerne wybiegi obsiane trawą i mieszankami roślin motylkowych zapewniają ptakom możliwość żerowania, „Gdy perlice korzystają z wybiegów (…) znajdują same duże (…) ilości naturalnego pokarmu w postaci owadów i robaków, a nadto zieleninę” (M. Trybulski „Gospodarski chów ptactwa domowego” Warszawa - Kraków, 1948). Aby mięso perliczek było smaczne, powinno się je karmić naturalnymi paszami: pszenicą, otrębami pszennymi, śrutą, kaszą jęczmienną, owsem, kukurydzą, grochem, siemieniem lnianym, ziemniakami, bobem, łubinem, wyką, rzepakiem, kiszonkami. „na kiszonkę (…) nadaje się: nać, koniczyna, lucerna, kukurydza (…) kiszonkę używać należy dopiero zimą” (M. Trybulki „Gospodarski chów ptactwa domowego” Warszawa – Kraków, 1948). Najsmaczniejsze jest mięso perliczek pochodzące od młodych kogutków. Gotowało się na nim najczęściej rosół, który wychodził bardzo esencjonalny i dużo chudszy od rosołu z kury. „Na wartość smakową i odżywczą mięsa perlic wpływa to, że mięśnie ich są bardziej zbite, o drobniejszych komórkach otoczonych małą ilością tkanki łącznej. Mięso młodej perlicy jest kruche, mało łykowate, szybko się piecze i gotuje (…) Z wiekiem staje się twardsze, (…) upodabnia się do dziczyzny” (Z. Żmijewska „Perlice” Warszawa 1967). Ponadto z uwagi na wartości odżywcze mięsa perliczek jest ono często polecane rekonwalescentom.

Wzmianki o perliczkach odnaleźć można również w polskiej literaturze pięknej, m. in. w „Chłopach” W. Reymonta „księże perliczki darły się na płotach”, czy też w książce „Noce i dnie” M. Dąbrowskiej „zresztą, te parę kur, kaczek i perliczek (…) Bylisia była już przyuczona sama oprzątać”.

Gospodarstwo rolne Violetty i Dariusza Marcinowskich

Radziwiłłów Mazowiecki

ul. Topolowa 3

Tel.  46 831 81 99

 693 148 729

Fax: 46 831 81 99

E-mail: