Produkty mięsne

Kapłon staropolski (kapłun staropolski)

2010.11.22 13:00 , aktualizacja: 2017.04.04 15:30
Autor: Departament Rolnictwa i Modernizacji Terenów Wiejskich, Wprowadzenie: Iwona Dybowska
Kapłon archiwum UMWM

Jak wspominają mieszkańcy Radziwiłłowa i okolic, hodowla drobiu oraz przygotowywanie potraw na bazie mięsa drobiowego należały do tradycji tego regionu. Radziwiłłów, pełniąc historycznie rolę wsi służebnej m.in. dla pałacu Radziwiłłów w pobliskim Nieborowie, zaopatrywał kuchnię pałacową w produkty miejscowych upraw i hodowli. Należy zauważyć, że okolica ta słynie z wysokiej jakości produktów regionalnych i tradycyjnych.

Historycznie w ich upowszechnianiu duże znaczenie miały właśnie potrzeby zgłaszane przez okoliczne rezydencje magnackie i dwory szlacheckie. W kuchni staropolskiej „kapłon, obiekt westchnień sarmackich smakoszy, synonim świątecznego posiłku i, można rzec niekoronowany król staropolskiej kuchni (…) był kluczem do polskiej kuchni, wzorcem używanym w przepisach” (Dumasowski J., „Kuchnia elit. Kuchnia bez schabowego” w „Mówią wieki”, Warszawa).

Kapłony to wykastrowane koguty: „Kapłona imię daie się owemu młodemu Kogutowi, któremu członki rodzajne wyrzynają się, (…) aby stał się tłuścieyszym, i mięso iego było smaczniejsze” (Kluk K., „Zwierząt domowych i dzikich, (…) początki i gospodarstwo”, Warszawa 1779). Zajmował on poczesne miejsce na stołach bardziej i mniej zamożnej szlachty szczególnie z regionu Mazowsza: „Obiad składał się zawsze co najmniej z sześciu potraw. Zaczynał się od rosołu lub zupy z piwa, potem szło mięso wołowe, kapłon z kluseczkami” (Kozłowski F., „Dzieje Mazowsza”, Warszawa 1858). Zmiany ustrojowe po II wojnie świtowej przyczyniły się do zniknięcia kapłonów na jakiś czas z hodowli i jadłospisów, gdyż traktowane były one, jako relikt poprzedniej epoki. Jednakże obecnie stały się one w Radziwiłłowie przedmiotem hodowli i obrotu, ponieważ okolice Puszczy Bolimowskiej stwarzają naturalne warunki hodowli drobiu w oparciu o miejscowe pasze. Tuszki kastrowanych kogutków rasy zielononóżka kuropatwiana lub mieszańców z pierwszego pokolenia tej rasy, pozyskiwane są z osobników hodowanych w gospodarstwach rolnych znajdujących się na terenach objętych ochroną ekologiczną, wolnych od zanieczyszczeń.

Kapłony hodowane są ekstensywnie w zagrodach wyposażonych w odpowiednie wybiegi i pastwiska obsiane mieszanką roślin motylkowych. W obrębie pastwiska mogą poruszać się swobodnie, wybierając najlepsze dla siebie pożywienie. Korzystając z ruchu na świeżym powietrzu i swobodnie poruszając się na terenie pastwiska kapłony nabierają masy ciała (tkanki mięsno-tłuszczowej), co w połączeniu z pozytywnym wpływem zabiegu kastracji młodych kogutków dokonywanym w wieku trzech miesięcy, daje niepowtarzalne walory smakowe i zdrowotne uzyskiwanych tuszek i podrobów. Nawiązanie do dawnej tradycji kulinarnej Mazowsza, miejscowe pasze, warunki przyrodnicze Puszczy Bolimowskiej oraz wyniesione z poprzedniej epoki doświadczenie i tradycja czyni kapłona staropolskiego przedmiotem stale rosnącego popytu.

 

Gospodarstwo rolne Violetty i Dariusza Marcinowskich

Radziwiłłów Mazowiecki

ul. Topolowa 3

tel.: 46 831 81 99 lub 693 148 729

fax: 46 831 81 99

E-mail: zielononóżki@wp.pl

Artykuły powiązane

Liczba wyświetleń: 980

powrót

Szanowni Państwo, jeżeli opublikowany artykuł nie jest prawidłowo odczytany przez czytnik ekranu, prosimy o przesłanie uwag do artykułu wraz z podaniem linka do informacji, której dotyczy pytanie. Postaramy się udostępnić bardziej czytelny plik.