Longina Lodowska-Molak

Rodowita otwocczanka. Z zawodu pedagog przedszkolny, wczesnoszkolny oraz pedagog resocjalizacji. Z zamiłowania florystka, dekoratorka wnętrz i lokalna patriotka, wielbicielka Mazur, Mazowsza i Podlasia. Pisarka, malarka, karykaturzystka.

 

Za

Za słodkie dzieciństwo

Losie mój, dziękuję Ci

Za błędy młodości

Za trochę miłości

Za lata szalone

Za marzenia spełnione

Losie mój, dziękuję Ci

Za chleb powszedni i dzieci

Za ten czas... choć tak leci

Za mój mały świat

Za tysiąc moich wad

Losie mój, dziękuję Ci

 

Za to, co jest i było

Za to, co się nie wydarzyło

Za piękno wokół mnie, wszędzie

Za to co jeszcze będzie

Losie mój, dziękuję Ci

 

Za zmiany w moim życiu

Te, które szykujesz w ukryciu

Losie mój, podziękować Ci mogę

Lecz proszę, wybierz dla mnie

mniej wyboistą drogę...

 

Restart

Zrestartować swe życie,

wiele zacząć od nowa

Nie oglądać się za siebie

i raz jeszcze spróbować.

 

O tym, co złe było, zapomnieć

i nowego się uczyć

Z doświadczenia skorzystać

by za dużo nie kluczyć.

 

Zażyć trochę beztroski

jeszcze więcej radości

i wypełniać marzenia,

i doczekać miłości.

 

Mieć swe miejsce pod niebem

mały domek z malwami,

a przy sobie najbliższych

i przyjaźnić się z Wami.

 

I być znowu na starcie,

wiele zacząć od nowa,

z doświadczenia skorzystać

i raz jeszcze spróbować...

 

Filip Kamać

Absolwent Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorem pięciu tomików poezji: ,,Liryki”, ,,Liryki niebiańskie”, ,,Liryki alpejskie”, ,,Liryki białoruskie”, ,,Liryki rozkoszne”. Laureat Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego Wiersza Klasycznego ,,O Buławę Marszałka”. Członek Klubu Literackiego ,,Nasza Twórczość”, działającego przy Stowarzyszeniu ,,Wspólnota Polska”.

 

Odnalazły się dwie dusze

Odnalazły się dwie dusze

Wśród górzystych krajobrazów

I wlewają w siebie ciszę...

Nie potrzeba tu wyrazów.

 

Moja dusza z twoją duszą –

Połączenie niepojęte,

Tajemnicze, ponadziemskie,

Niezbadane więzy, święte.

 

Ach! Ty moja przyjaciółko.

Ach! Ty moja duszo bratnia.

Ty bliźniacza ma jaskółko.

Tyś jest pierwsza i ostatnia.

 

Ach! Pieszczoty rąk twej głębi...

Ciał pieszczoty nic nie znaczą.

Taka rozkosz serce ziębi.

Przy niej oczy ludzkie płaczą.

 

Bo prawdziwa miłość ziemska

To nie ciała pożądliwe,

Tylko dusze połączone

Przez samego Boga tkliwie.

Lecz ty nagle, nic nie mówiąc,

Oderwałaś się ode mnie.

Ja płakałem łzami duszy,

Ty płakałaś łzami rzewnie.

 

Byłaś dla mnie, ukochana –

Niepojęta i ulotna.

Pełna pustki gór polana

I ta dusza ma samotna...

 

Płacze niebo, łzami płacze

Płacze niebo, łzami płacze,

Nie wymawia ani słowa.

Już cię więcej nie zobaczę.

Żal ja w sercu noszę, chowam.

 

Pnie się mostek w skał pejzażu,

Trochę stary i spróchniały,

A me serce nadal marzy,

Kochające uśmiech biały.

 

Lecz ten uśmiech pełen blasku

Wbija sztylet w moją głębię,

Bo ja wiem, że dla innego

Ty uśmiechać się tak będziesz.

 

Byłaś bliska memu sercu

I ja tobie byłem bliski.

Grunt złączenia, związku, splotu –

Grunt, fundament święty, czysty.

 

Lecz ty z wiatrem odpłynęłaś –

Niepojęta i nieznana.

Czemu nie chcesz mojej dłoni?

Czemu nie chcesz zakochania?

Nie opiszą tego słowa,

Nie obejmą dzikie plaże,

Jak mnie boli jeden wyraz...

Smutno brzmiące słowo – razem.

 

Choć cię nie ma i nie będzie,

Nigdy ciebie nie zapomnę

I mym wnukom o miłości,

Tej prawdziwej, kiedyś wspomnę...

 

 

Ta pocztówka ma dokładnie 100 lat i jest zrobiona z… drewna. Należy do bogatej kolekcji Mariana Sołobodowskiego (na zdjęciu). Jej część (do 15 lutego) można obejrzeć w holu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego w Warszawie przy ul. Jagiellońskiej 26. Ekspozycja przygotowana wspólnie z Muzeum Więzienia Pawiak przedstawia ponad 200 pocztówek o tematyce patriotycznej. Ukazują tęsknotę za wolną ojczyzną, sylwetki żołnierzy, walkę zbrojną, zasłużonych dla kraju.

 

Zachęcamy mieszkańców Mazowsza do dzielenia się z Czytelnikami pisanymi przez siebie wierszami. Swoje utwory wraz ze zdjęciem i krótką notką biograficzną prosimy przesyłać na adres e-mail: sercepolski@mazovia.pl