Andrzej Korzeniewski

Urodził się w 1945 r. w Dzierżanowie (gm. Mała Wieś, pow. płocki). Od 1946 r. mieszka w Nowym Boryszewie. Prowadzi średniej wielkości gospodarstwo rolne. Jest współzałożycielem i byłym naczelnikiem miejscowej Ochotniczej Straży Pożarnej. Jego hobby to krzyżówki i sudoku.

 

Spojrzenie tęsknoty

 

Gdy spojrzałem w Twe czarne oczy

z ich spojrzeń pojąłem tę treść

To obraz Twej duszy uroczy,

co wzbudza miłość i cześć.

Jam skarbów nie szukał ni złota,

ni pereł co złudnie tak lśnią.

Mnie wiodła miłości tęsknota

 i w Tobie znalazłem ją.

O luba tyś szczęściem mym czułym,

marzeniem, rozkoszą też mą.

Miłości i szczęścia szukałem i właśnie znalazłem to.

Czy słyszysz głos dzwonów kościoła?

Czy słyszysz czarowny ten głos?

To echo przed ołtarz nas woła.

By złączyć na zawsze nasz los.

Więc połącz dni moje z Twoimi.

By szczęście nie było nam snem.

Com kochał, com pragnął na ziemi.

Z tęsknotą więc spocznę i snem

 

Wiersz o burzy

 

Choć burza huczy wokół nas

do góry wznieśmy skroń.

Nie straszny dla nas burzy czas,

bo silną przecież mamy dłoń.

Weselmy bracia każdy dzień

choć wicher w okna gna.

Kto pracą święci każdy dzień,

ten smutku nie zna, nie...

Dziś słońce skryło się za chmurę,

z niej zacznie wkrótce padać deszcz.

W tym dniu przerwijmy pracę w polu,

by gleba mogła wchłonąć ten deszcz.

Jutro wyjdziemy w pola znów.

Będziemy orać bronować i siać.

Tego wymaga nasza Ojczysta rola

To wykonuje nasza Polska rolnicza brać.

 

---

Barbara Różycka

Mieszka w Karczewie. Urodziła się w 1975 r., jest absolwentką socjologii, poetką, malarką intuicyjną, nauczycielką malowania metodą Vedic Art, joginką śmiechu. Laureatka konkursów poetyckich: I nagroda w kategorii debiutu poetyckiego na III Nadnyskich Spotkaniach Literackich w 1994 r.; wyróżnienie w powiatowym konkursie poetyckim „My – ludzie z miasta sypialni?”; wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie poetyckim XIV Piastowskiej Biesiady Poetyckiej w 2007 r. Wydała dwa tomiki poezji: „Narodziny” (2009 r.) i „Zmiana” (2012 r.).

 

 

Refleksje z niedzielnego spaceru

 

Wkraczamy na łąki

twardo i nieustępliwie

Spłoszony bażant

pryska spod naszych stóp

Kurczą się ptasie habitaty

Domowe koty sprawnie dokonują

miłosiernej selekcji

a w miejsce tych niepokornych

co plenią się kędy i jak chcą

rosną równo przycięte

bardziej cywilizowane trawy

Lecz nie daj się zwieść

pozornej defensywie

Gdy tylko odwracamy głowę

ona powraca na ugory

zdziczałymi sadami i tajemnym ogrodem

nieuprawianym przez nikogo

 

 

 

Przed końcem...

 

Po białej nocy

szary dzień

Ktoś nagle wyprał

świat z kolorów

Za oknem zima

w biel i czerń

archiwizuje

schyłek roku

Bezruch

 

Psalm

 

Letni stół pośród traw zieleni

szczodrą ręką nakrywasz mi

Garść truskawek z ogrodu

pysznie się czerwieni

aromatem słońca

co słodszy od krwi

 

---

Zachęcamy mieszkańców Mazowsza do dzielenia się z Czytelnikami pisanymi przez siebie wierszami. Swoje utwory wraz ze zdjęciem i krótką notką biograficzną prosimy przesyłać na adres e-mail: