Mazowsze serce Polski nr 4/19
Wiersze Czytelników
2019.04.16 10:00 , aktualizacja: 2019.04.16 12:58
Autor: Agnieszka Bogucka, Wprowadzenie: Agnieszka Bogucka
Stefan Żagiel
Urodził się w 1949 r. w Krzczonowie koło Lublina, od lat mieszka w Ciechanowie. Dziennikarz, założyciel i wieloletni publicysta „Tygodnika Ciechanowskiego”, literat. Animator życia literackiego na północnym Mazowszu, redaktor kilkunastu almanachów poetyckich i trzech antologii poezji, poświęconych ziemi ciechanowskiej.
Są chwile
Są chwile, gdy chcę uciekać
Siły ostatkiem
W dzieciństwa dni, pod opiekę
Troskliwej matki.
By ciepłym słowem podparła
Tak jak przed laty
I łez groch z oczu otarła
Fartuchem w kratę.
Wiem, widać przecież to w lustrze
Że czas się toczy
Sam muszę wiatrów się ustrzec
Gdy wieją w oczy.
I nawet matka nie zdoła
Losu mi zlepić
Lecz gdy jej pamięć przywołam
Jest trochę lepiej…
Reguły i wyjątki
Od powtarzania słowa wolność
Nie przybywa wolności
Od powtarzania słowa miłość
Nie przybywa miłości
Od powtarzania słowa chleb
Na jotę nie przybywa chleba
Czy jednak rzadziej walą w łeb
Od powtarzania słowa przebacz?
Od powtarzania słowa rozpacz
Nie ubywa rozpaczy
Od powtarzania słowa radość
Nie jest nam mniej do płaczu.
Od powtarzania słowa Bóg
Do nieba nie jest prościej
Od powtarzania słowa wróg
…Nie przybywa miłości.
Wanda Gołębiewska
Urodziła się i mieszka w Płocku. Wiersze pisze od 15. roku życia, jest autorką siedmiu tomików poetyckich. Przez 30 lat była nauczycielką języka polskiego w szkole podstawowej
w Płocku-Borowiczkach.
Doświadczać Mazowsza
doświadczać Mazowsza
to doświadczać prawego brzegu
Wisły piasków Zakrzewa
biegać po nich boso
z niedowierzaniem patrzeć
na linie wędrujących małż
omijać muszle by nie kaleczyć stóp
lub zbierać je otwierać
i patrzeć na świat
który rośnie tworzy się i toczy
na Twoich oczach
doświadczać „mielizn
i gżegżółek nad nimi”
kęp wiślanych z wierzbami
topolami
doświadczać dali wiślanej
i tego wszystkiego o czym
Władysław Broniewski
pisał w poemacie „Mazowsze”
to zobaczyć najpierw mazowiecki
nadwiślany krajobraz z pokładu
białego parowca „Traugutt”
a potem całe życie śnić Mazowsze
dotykać łąk w Radziwiu
Popłacinie
Wykowie
i czerpać garściami jego urodę
jak czerpie się wodę
prosto z Wisły w Zakrzewie
w Kępie Polskiej
w Borowiczkach
w Wyszogrodzie
Cisza
w Zakrzewie
w Zakrzewie
jest tak cicho
że nikt tej ciszy
nie może przebudzić
ta cisza nawet
w uszach nie dzwoni
jest zwykła
jak ptak
i pióro
co spada
na pole łubinu
obok figurki
gdzie krążą białe postacie
jeszcze bardziej ciche
niż sama cisza
Liczba wyświetleń: 179
powrótSzanowni Państwo, jeżeli opublikowany artykuł nie jest prawidłowo odczytany przez czytnik ekranu, prosimy o przesłanie uwag do artykułu wraz z podaniem linka do informacji, której dotyczy pytanie. Postaramy się udostępnić bardziej czytelny plik.