Tancerka, która zachwyciła Warszawę i oszołomiła Paryż. Pedagog zasłużona dla mazowieckiej kultury. Zawsze wierna swoim Siedlcom.

Józefa (na scenie używała zdrobnienia imienia) Wołosz była absolwentką siedleckiego Gimnazjum im. Królowej Jadwigi (dzisiejsze II Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. św. Królowej Jadwigi). Zaraz po ukończeniu szkoły wyszła za mąż i państwo Buczyńscy przenieśli się do Warszawy, gdzie Ziuta rozpoczęła naukę w Szkole Tańca i Rytmiki Janiny Mieczyńskiej, wybitnej tancerki i choreografki.

Przez Paryż do Teatru Wielkiego

W 1933 r. na I Międzynarodowym Konkursie Tańca Artystycznego w Warszawie zdobyła nagrodę w kategorii tańców ludowych, a rok później w Wiedniu, podczas drugiej edycji imprezy – zajęła pierwsze miejsce. Ten niebywały sukces zapewnił jej miejsce w światowej czołówce tancerek. Naukę tańca kontynuowała w Monachium. Lata 1936–1937 spędziła w trasie, występując w całej Europie, podbijając nawet Paryż. Po powrocie, aż do wybuchu wojny, tańczyła na scenie Teatru Wielkiego w Warszawie. Buczyńscy mieszkali w stolicy aż do wybuchu Powstania Warszawskiego. Jesienią 1944 r. męża wywieziono do Niemiec, artystka zaś trafiła do obozu przejściowego w Pruszkowie.

Po zakończeniu wojny wróciła do rodzinnych Siedlec. Rozpoczęła pracę pedagogiczną, ale jednocześnie wciąż występowała jako solistka, tańcząc zarówno na scenie siedleckiej, jak i jeżdżąc po Polsce. W 1962 r. wraz z muzykiem Konstantym Domagałą i polonistką Ireną Gawryjołek powołała do życia Zespół Pieśni i Tańca „Podlasie”, którego choreografką była przez wiele kolejnych lat. Za swoją pracę artystyczną została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Moje ukochane

„W ówczesnej Europie uchodziła za ambasadorkę polskiej kultury. Swoim tańcem poruszała widzów do łez, zachwycała talentem, wywoływała burzę oklasków. (…) Miłość do tańca przekazywała swoim uczniom w Siedlcach – uczyła dzieci w kółku baletowym w MOK-u, układała choreografię do tańców ludowych tańczonych z zaangażowaniem przez Zespół Pieśni i Tańca »Podlasie«. Rozbudzała zainteresowanie tańcem, a przy okazji uczyła dobrych manier, kultury i obycia. (…) Ziuta Buczyńska w ostatnich latach swojego życia zamieszkała w Warszawie, ale często przyjeżdżała do rodzinnego miasta i zawsze ciepło powtarzała: Moje kochane Siedlce”¹.

Z życia Ziuty Buczyńskiej

• 13 .03.1910 przychodzi na świat w Siedlcach
• 1933 zdobywa nagrodę na I Międzynarodowym Konkursie Tańca Artystycznego w Warszawie
• 1934 zdobywa I nagrodę na II Międzynarodowym Konkursie Tańca Artystycznego w Wiedniu
• 1997 zostaje Honorowym Obywatelem Siedlec
• 8 .12. 2002 umiera w Siedlcach

¹Iza Kuniewicz i Urszula Markiewicz, „Dałam się oczarować”, wywiad z Dorotą Pikulą, autorką książki „Tańcem oczarowana” na www.kulturasiedlecka.pl (dostęp 25 lipca 2018 r.)