Kamil Michalski   

Urodził się w 1976 r. w Gostyninie. Do tej pory współpracował z romską gazetą ,,Romano Atmo” i Gazetą Gostynińską, gdzie publikowane były jego bajko-opowiadania.

 

Złocista poświata

W złocistej poświacie stoi przed świątynią

Anieli śpiewają psalmy dźwięczny głosy

Jan Paweł II nasz sam Ojciec Święty

Świętym dziś się staje, milknąwsze odgłosy

Koronuje go Pan Jezus razem ze swą Matką

Maryja do Lolka się skromnie uśmiecha

Dusze miłe Bogu z niebieską połatką

Cieszą się jak dzieci, bo ich pociecha

Na ołtarzach Pańskich jego obraz stoi

Kwiatami sypią dusze małych istnień

Dziś serce Karola już się zaspokoi

Bo tu miłość sama w todze promienistej

Bóg Ojciec z Duchem Świętym połączeni w jedno

Serca swego bicie na Jana przenoszą

Jan Paweł II już pełen ich serca

Już pachnie wonią pełny kwiecia koszom

Janie Pawle II jak niegdyś za życia

Używałeś ducha nam spragnionym łaski

Zsyłaj go nam dzisiaj jako wielki święty

W koronie wiecznej chwały w swym

triumfie

Pełnym blasku

 

Jerzy Bąk   

Urodził się w 1944 r. w Radomiu. Emeryt, słuchacz Uniwersytetu Trzeciego Wieku, członek Stowarzyszenia Literackiego „ARKA” w Radomiu. Laureat konkursów poetyckich i recytatorskich.

 

Zimowe marzenia

Pomny wiedzy z geograficznych lekcji,

marzę o mroźnej podróży: po Islandii,

A z niej polecieć awionetką do Szwecji,

żeby na koniec wylądować w Finlandii.

 

Będąc na bezkresnym śnieżnym dywanie,

powoziłbym zręcznie rogatym reniferem

Ciągnącym dzwonne skandynawskie sanie,

a kompas i fantazja byłyby moim sterem.

 

Lepiłbym z miejscową dziatwą bałwany,

z plastycznego, świeżo spadłego śniegu.

A będąc siłowo dobrze przygotowanym,

wystąpiłbym chętnie w narciarskim biegu.

 

Spotkałbym się zapewne z miłą Laponką,

pod Rovaniemi, na podbiegunowym szlaku.

A Ona rzekłaby wówczas radośnie

i gromko,

Witaj w naszej krainie wszędobylski Polaku.

 

Jan Kępiński   

Absolwent wydziału architektury wnętrz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Drukiem ukazały się do tej pory jego wiersze dla najmłodszych.

 

Złocista poświata

Babka

Babka duża jest i słodka.

Lukier spływa jej do środka

a rodzynków a zapachu!

Od piwnicy aż do dachu.

 

Babka

babki

                           babkę miała

         co tę babkę wypiekała.

Od tej oto praprababki

wzięły przepis babki

babki.

Babka

z babką siedzą razem

           pod prababki swej obrazem.

 

Piękny widok słowo daję.

Wiwat stare obyczaje.

 

 

Kampinoskie wilki 

Osiem lat temu do Puszczy Kampinoskiej powróciły wilki i mają się dobrze. Dziś wiadomo, że są już dwie rodziny, które się rozmnażają. Od 6 lat na świat przychodzą kampinoskie szczeniaki wilków. Naukowcy spodziewali się, że na 385 km² parku, który leży u wrót stolicy i w dużej części otoczony jest gęstą zabudową, nie zmieści się więcej niż jedna rodzina wilków (średnia powierzchnia terytorium grupy rodzinnej w warunkach nizinnej Polski wynosi około 250 km²). Jak widać Mazowsze sprzyja tym drapieżnikom. Źródło: Kampinoski Park Narodowy.