Już po raz 12. młodzież z subregionu płockiego mogła się zmierzyć z twórczością polskich poetów współczesnych w ramach Regionalnego Konkursu Recytatorskiego w Nowej Górze (pow. płocki, gm. Staroźreby). W tegorocznej edycji uczestnicy podjęli się interpretacji poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej – polskiej poetki i dramatopisarki dwudziestolecia międzywojennego.

Recytacja jej wierszy pobudziła aktywność twórczą najmłodszych. Pozwoliła jednocześnie uwrażliwić ich na piękno polskiej poezji współczesnej oraz odkryć talenty oratorskie.

Wśród laureatów ze szkół podstawowych znaleźli się:

• I miejsce – Aleksandra Majewska – Szkoła Podstawowa w Nowej Górze
• II miejsce–Jolanta Łacińska – Szkoła Podstawowa w Rogotwórsku
• III miejsce– Adam Zakrzewski – Szkoła Podstawowa w Radzanowie

Wyróżnienia:

• Daria Maciejewska – Szkoła Podstawowa w Radzanowie
• Julia Głażewska – Szkoła Podstawowa w Rogotwórsku

Wśród gimnazjalistów tryumfowali:

• I miejsce– Karolina Gawlińska  –  Gimnazjum w Bulkowie
• I miejsce – Paula Adamska – Gimnazjum w Nowej Górze
• II miejsce – Alicja Jabłońska  – Gimnazjum w Starym Gralewie 
• III miejsce –   Donata Gosik  – Gimnazjum w Nowej Górze

Wyróżnienie:

• Kamil Pawelski          –  Gimnazjum w Starym Gralewie
• Paulina Różycka        –  Gimnazjum w Staroźrebach

Po raz kolejny konkurs upłynął we wspaniałej atmosferze. Dostarczył wszystkim zmagającym się z trudną sztuką recytacji wielu niesamowitych wrażeń i emocji, a słuchaczom wzruszeń i pozytywnej energii. Wydarzenie honorowym patronatem objął Marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik.

Konkurs zorganizowały Szkoła Podstawowa i Gimnazjum im. Zbigniewa Dłużniewskiego w Nowej Górze. Wzięli w nim udział uczniowie z 8 szkół podstawowych i 6 gimnazjów.

-------------------------------------------

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska była jedną z najwybitniejszych poetek okresu międzywojennego, laureatką Złotego  Wawrzynu Akademickiego Polskiej Akademii Literatury. Jako pierwsza kobieta w poezji polskiej wtargnęła na niwę liryki miłosnej. Uważana jest za polską Safonę. Zadebiutowała w 1922 r. zbiorem Niebieskie migdały.

Poetka podejmowała w swoich wierszach tematykę związaną z miłością, przemijaniem i śmiercią oraz prawami natury.Występowała jako poetka miłości – przedstawiała ją w nowy, bezpośredni i naturalny sposób. Podobnie jak skamandryci wprowadzała do swoich wierszy atmosferę, realia i słownictwo codzienności. Najczęstszym i najdoskonalszym w jej wykonaniu gatunkiem była miniatura zakończona niespodziewaną pointą.