Pamięć o minionych pokoleniach przyświecała jubileuszowi 500-lecia założenia osady Sadowne.  W spotkaniu wzięła udział członek zarządu województwa mazowieckiego Elżbieta Lanc.

Uroczystości rozpoczęła sesja rady gminy Sadowne, z udziałem gości i zasłużonych mieszkańców, którym, w  podziękowaniu za działania na rzecz rozwoju miejscowości, przyznano odznaczenia. Odprawiono także mszę świętą. Przewodniczył jej ks. bp Tadeusz Pikus. Biskup drohiczyński poświęcił również pamiątkowy kamień umieszczony na skwerze miejskim przed kościołem, upamiętniający dawnych i dzisiejszych mieszkańców w rocznicę powstania Sadownego. Wydarzeniem towarzyszącym była sesja popularno–naukowa w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych.

Sadowne powstało w 1514 r. Była to umowa z wójtem tej wsi podpisana na dwadzieścia lat, która została później najprawdopodobniej przedłużona. Już w 1527 r. Sadowne liczyło 115 mieszkańców, w 1564 r. 225 mieszkańców, a po wybuchu epidemii morowego powietrza w 1583 r., liczba osób zamieszkałych w Sadownem spadła do 80 osób. Nie była to jedyna epidemia, która nawiedziła Sadowne i okolice. Kolejne miały miejsce w latach 1657-1663, 1681-1685 oraz 1706-1709. Dopiero pod koniec XVIII w. zaludnienie regionu sadowieńskiego zaczęło wyraźnie wzrastać. Proboszcz parafii Sadowne ks. S. Obłoza zapisał w swojej kronice, w oparciu o nieistniejące już dziś akta kościelne, że około 1680 r. kapituła sprowadzała na teren swoich dóbr nowych osadników do karczowania zarośli i lasów. Tak między innymi powstawało nowe osadnictwo.