24 lutego br. Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie gościło głównego konserwatora z Muzeum Narodowego w Warszawie Dorotę Ignatowicz-Woźniakowską. Spotkanie stało się okazją do dyskusji nad historią i etapami konserwacji dzieła Jana Matejki „Bitwa pod Grunwaldem”.

Namalowany w 1878 roku obraz przez lata wywoływał liczne polemiki natury artystycznej. Dzieło od momentu powstania towarzyszyło Polakom w dramatycznych zawirowaniach dziejowych, umacniając w nich poczucie dumy i narodowej tożsamości. W roku 1949 obraz trafił do kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie, gdzie w ciągu kolejnych dziesięcioleci stał się swoistą ikoną Muzeum.

Konserwacja „Bitwy pod Grunwaldem” – obrazu przechowywanego w czasie II wojny światowej, przez 3,5 roku, pod ziemią to ogromne artystyczne przedsięwzięcie. Płótno Jana Matejki liczy 42 m kw. powierzchni, co sprawia, że prace konserwatorskie odbywają się wyłącznie w specjalnie przygotowanej Sali Matejkowskiej i potrwają około 1,5 roku. Płotno umiejscowione jest na specjalnym drewnianym podeście, a konserwatorzy pracują nad nim na ruchomych pomostach. Naprawiają ubytki, usuwają uszkodzenia. Program konserwatorsko-restauratorski poprzedziły szczegółowe badania, które pozwoliły określić stopień zniszczenia materiałów organicznych i stan mikrobiologiczny obrazu.